محتوای کوله پشتی سربازی در دوران آموزشی

از اوجایی که خود من وقتی دفترچه سربازی رو پست کردم کلی پرس و جو کردم در مورد وسایل مورد نیاز، لازم دیدم تجربیاتم رو با دیگران به اشتراک بذارم.

در ابتدا باید بگم که من دوره ی آموزشی رو در گردان اویس قرنی، مرکز آموزش نیروی دریایی ارتش سیرجان ( استان کرمان ) گذروندم و برخلاف اکثر مراکز آموزشی از بدو ورود تا روز آخر رو توی پادگان بودم پس باید از همون اول وسایل ضروری رو همراه خودم میبردم. اما اکثر پادگان ها هفته ی اول رو برای تهیه وسایل مورد نیاز و خیاطی و ... مرخصی میدن.

1. پوشاک

بسته به فصل اعزام به خدمت، لباس ها و جوراب باید ضخیم یا نازک باشه.

زیرپوش و چند عدد شرت ( ترجیحا جیب دار برای وسایلی مانند کلید ).

چند جوراب ساق بلند مشکی .

یک شلوار راحت و تی شرت برای مواقع شتسشو و حمام.

دستکش و کلاه  و شال گردن اگر توی فصل سما هستین.

2. خوراک

از اصلی ترین موارد مورد نیاز هست چون غذا های پادگان کیفیت پایینی دارن. ترجیحا چیزهایی همراه خودتون ببرین که خشکبار باشن و احتیاج به یخچال نداشته باشن چون اونجا چیزی به عنوان یخچال وجود نداره.

برای روز اول میتونین یکی دوتا کنسرو با خودتون ببرین ممکنه غذا تهیه نشده باشه.

ادویه مثل نمک و فلفل.

آب لیمو برای درمان دلپیچه و مسمویت های اولیه.

خشکبار مثل مویز، پسته، بادام، کشمش و کلا آجیل برای انرژی گرفتن.

آبنبات یا شکلات فوق العاده کمک کننده هست واسه وقت هایی که در اثر خبردار ایستادن زیاد فشارتون افتاده یا از ورزش زیاد یا وسط رژه تمرین کردن سرتون گیج میره.

داروهای گیاهی گرم و سرد. مثل پودر زنجبیل و دارچین که همراه چای میتونه شب های سرد نگهبانی خیلی بهتون کمک کنه.

البته نکته ی مهم اینه که هیچ کدوم از این موارد رو نباید به کسی نشون بدین چون در کسری از ثانیه مجبور به تقسیم کردنشون بین دوستانتون هستین.

3. بهداشت

توی خوابگاه های چند ده نفره مسئله ی اصلی بهداشت هست.

صابون خمیری فوق العاده بدرد بخور، استفاده ی آسون و قابل حمل هست.

مایع دستشویی، مایع ظرف شویی و پودر لباس شویی رو میتونین توی قوطی های کوچک نوشابه همراه خودتون ببرین.

مسواک و خمیر دندون. نخ دندون هم میتونه واسه سپری کردن وقت مفید باشه.

شامپو.

4. دارو

اگر بیماری خاصی دارین و مجبور به بردن داروهای خاصی هستین حتما از پزشک نامه بگیرین و همیشه همراهتون باشه.

قرص سرماخوردگی، سیتریزین ( خواب آور نیست )، آنتی بیوتیک ( آزیترومایسین خاصیت ضد سرفه داره )، قطره ی آنتی بیوتیک چشمی ( سیپلکس )، مُسکن و قرص های ویتامین مثل قرص جوشان ویتامین C

نکته ی مهم: هنگام ورود به پادگان، دژبان ها به دلایل امنیتی - ورود مخدر ها - تمام قرص ها و دارو های شما رو میگیرن و دیگه بهتون تحویل نمیدن پس در حد امکان از دادن این قرص ها تا لحظه ی آخر خودداری کنین مگر اینکه مجبور بشین.

کرم ضد آفتاب در صورتی که آفتاب سوختگی اذیتتون میکنه.

ژل پیروکسی کام برای تسکین درد های موضعی البته ضروری نیست.

چسب زخم رو هرگز فراموش نکنین.

5. سایر موارد

نخ و سوزن نیاز ضروری به حساب میاد.

یه بسته پلاستیک فریزر برای جدا سازی وسایلتون و اینکه میتونین توی اردوگاه روی جورابتون بپوشین برای جلوگیری از سرما و ورود مایعات.

پلاستیک زباله ی بزرگ میتونه توی شهرهای پر باران برای جلوگیری از خیس شدن بدردبخور باشه.

سنجاق قفلی برای نگهداشتن آنکارد که بهم نریزه.

یک پتوی مسافرتی

نیم متر کش یدکی

بشقاب و قاشق و چنگال و لیوان. لیوان اگر استیل باشه خیلی بهتره. نوعی لیوان پلاستیکی هم هست که تاشو هست و حجمش کمه. یه پاکت آب میوه هم میتونه به عنوان لیوان برای شرایط اضطراری میتونه توی جیب باشه.

دستمال کاغذی

ناخن گیر

آینه ی کوچک

چراغ قوه

قفل کوچک برای کمد بعلاوه ی بیست سانت زنجیر چون باید کمد رو غل و زنجیر کنین.

یک دفترچه و خودکار میتونه هم همدمی باشه واسه تنهایی ها هم یادگاری و یادداشت شماره تلفن دوستان.

لاک غلط گیر برای اسم نویسی روی وسایلی مثل پتو.

چسب نواری و آبی هم میتونه توی مواردی کاربردی باشه.

ساعت های استیل کامپیوتری که هم شب نما داره هم زنگ میزنه میتونه خیلی به شما کمک کنه مخصوصا واسه نگهبانی ها.

اسپری ضد عرق هم میتونه کمک کننده باشه.

ژیلت و اگر دوس دارین میتونین موزر ببرین البته هم باید مراقب کنین ازش هم اینکه اگر دیده شد جنبه ی عمومی پیدا میکنه و هر روز درخواست دوستان برای استفاده.

دستمال یزدی هم برای من فوق العاده پرکاربرد بود. هم دستمال بود هم حوله ی جیبی هم کم حجم هم واسه اردوگاه که اشک آور میزنن میتونین با خیس کردنش و گذاشتن روی دهان و بینی از خودتون محافظت کنین.

درآخر هم باید بگم همه ی این وسایل اندازه یه کیف کولی بیشتر جا نمیگیره ولی واقعا میتونه به شما کمک کنه. من همیشه اخلاقم این بوده که خودم همه چی رو میبرم و دوس ندارم آویزون یکی بشم واسه دو سانت چسب نواری. پس چیزی رو جا نذارین. اینو مطمئن باشین همه ی این موارد ضروری هستن و اگر دیدن جا گیر هستن میتونین با خیالت راحت اونا رو دور بریزین تا سبک تر شین.

با یه سرچ ساده میتونین مطالب مهمی درمورد محل آموزش خودتون بدست بیارین.

در ضمن وبلاگ احسان رو در این مورد از دست ندین.